Skuteczność procesu lakierowania zależy od optymalnego przygotowania powierzchni do malowania. W tym celu dobierana jest odpowiednia metoda i parametry obróbki, odtłuszczania, trawienia oraz chromianowania lub pasywacji bezchromowej na bazie związków tytanu w przypadku produktów aluminiowych lub odtłuszczania, fosforanowania żelazowego i pasywacji bezchromowej na bazie silanów w przypadku stali.
Elementy wymagają często wstępnego przygotowania mechanicznego. W zakładzie stosuje się obróbkę strumieniowo-ścierną wykonywaną przy użyciu proszku korundowego oraz śrutu staliwnego. Wyjątkowo stosuje się tarcze szlifierskie oraz lamel.
Mechaniczne przygotowanie powierzchni:
Chemiczne przygotowanie elementów aluminiowych:
Chemiczne przygotowanie elementów stalowych:
